სახელი აჭარუუ(ნ) ზმნისა ღირსება; შოვნა.
- > ჩქიმი დუდი ჩქიმ ქომონს ვაჭარუა
- ჩემი თავი ჩემს ქმარს არ აღირსო. : თ. სახოკ., გვ. 256
- თქვანი სახეში ძირაფას ანწი მა მი მოჭარუანს?:
- თქვენი სახის ნახვას აწი მე ვინ მაღირსებს?
- სქანი დუდი მოჭარე
- შენი თავი მაღირსე.
- ის ჰამო ორო დღას ვაჭარაფუ:
- იმას ტკბილი ჩრდილი არასოდეს ღირსებია. ეგრისი, გვ. 130
- ოკონ-და, ღურელი გითელებუდა, მოჭარუანდე ჰამო სალამს
- თუ გინდ, მკვდარი გაგემთელებინე, მაღირსებდე ტკბილ სალამს.: შ. ბერ., გვ. 145
- ოჭარუანს (ოჭარუუ
- აღირს
- უჭარუაფუ
- უღირსებია
- ნოჭარაფუე(ნ)
- აღირსებდა თურმე) გრდმ. აღირსებს.
- აჭარუაფუ(ნ) (აჭარუ
- ეღირსა
- ჭარაფუ
- ღირსებია) გრდუვ. ვნებ. ოჭარუანს ზმნისა - ეღირსება.
- ოჭარაფაფუანს (ოჭარაფაფუუ
- აღირსებინა
- უჭარაფაფუაფუ
- უღირსებინებია
- ნოჭარაფაფუე(ნ)
- აღირსებინებდა თურმე) კაუზ. ოჭარუანს ზმნისა - აღირსებინებს.
- ოჭარაფალი
- მიმღ. ვნებ. მყ. საღირსებელი.
- ჭარაფილი მიმღ.
- ვნებ. წარს. ღირსებული.
- ნაჭარეფი
- მიმღ. ვნებ. წარს. ნაღირსები.
- ნაჭარაფუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. ღირსების საფასური.
- უჭარაფუ
- მიმღ. უარყ. უღირსებ{ელ}ი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.