ძგვაბინაფა (ძგვაბინაფას)

1. სახელი ოძგვაბინუანს ზმნისა

   ძგერება, {და}ჯახება

   .
   See also: ძგვაბინ-ი (ძგვაბინს)
2. ძალით დასმა, დაჯენა, დაგდება.
    

   იშთი-იშთინე გადავარდი(ნე), მუკუურთი დო ქოუძგვაბინე

   აბმა-აბმას გადავაბი, შემოვაბრუნე და დავაძგერე (გამოცანა: დგიმ-სავარცხელი და მაქო).: კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 171

   ოძგვაბინუანს (ოძგვაბინუუ

   აძგერა

   უძგვაბინუაფუ

   უძგერებია

   ნოძგვაბინ{აფ}უე(ნ)

   აძგერებდა თურმე) გრდმ. აძგერებს; ძალით სვამს (აგდებს საჯდომზე).

   აძგვაბუუ(ნ) (ქააძგვაბუ

   დაეძგერა

   ქოძგვაბაფუ

   დასძგერებია) გრდუვ. ვნებ. ოძგვაბინუანს ზმნისა - ეძგერება; საჯდომზე ვარდება (ეგდება).

   იძგვაბინე(ნ) (იძგვაბინუ

   შესაძლებელი გახდა {და}ძგერება, ძალით დაჯენა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ოძგვაბინუანს ზმნისა -

   შეიძლება {და}ძგერება; ძალით დასმა (დაგდება).

   აძგვაბინე(ნ) (აძგვაბინუ

   შეძლო {და}სძგერებოდა

   დონოძგვაბინუე(ნ)

   შესძლებია დაძგერება, ძალით დასმა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ოძგვაბინუანს ზმნისა - შეუძლია {და}ეძგეროს; ძალით დასვას

   (დააგდოს).

   ოძგვაბინაფუანს (ოძგვაბინაფუუ

   აძგერებინა

   უძგვაბინაფუაფუ

   უძგერებინებია

   ნოძგვაბინაფუე(ნ)

   აძგერებინებდა თურმე) კაუზ. ოძგვაბინუანს ზმნისა - აძგერებინებს; ძალით ასმევინებს (საჯდომზე აგდებინებს).

   მაძგვაბინალი//მაძგვაბინაფალი

   მიმღ. მოქმ. {და}მძგერებელი; ძალით დამსმელი ({და}მგდები).

   ოძგვაბინალი//ოძგვაბინაფალი

   მიმღ. ვნებ. მყ. {და}საძგერებელი; ძალით {და}სასმელი ({და}საგდები).

   ძგვაბინელი//ძგვაბინაფილი

   მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ძგერებული; ძალით დასმული (დაგდებული).

   ნაძგვაბინა//ნაძგვაბინეფი

   მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ნაძგერები; ძალით {და}ნასვამი ({და}ნაგდები).

   ნაძგვაბინუერი//ნაძგვაბინაფუერი

   მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ძგერების საფასური; ძალით დასმის საფასური.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.