ყიარ-ი (ყიარს)

1. ყევარი, ორი უღელი (პ. ჭარ.).
    

   გუთანს, ყიარს ქუსქ ვითაამშვი უღუ კამბეშეფი დო ქოხონუნა დიხას

   გუთანს, ყევარს უბია თექვსმეტი უღელი კამეჩები და ხნავენ მიწას

2. მწევარი; გადატ. ძალიან გამხდარი მწევარი ძაღლივით
    

   ხუთი ბოთილი ღვინი გეშვასინი, იშენი ყიარიჯგურა რე, მა ხათე გოვტიკონდუქ

   ხუთი ბოთლი ღვინო რომ დალიოს, მაინც მწევარივითაა (გამხდარია), მე მაშინვე გავტიკინდები (ტიკივით გავხდები)

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.