ხუმრობით, მაგრამ უშნოდ ლაპარაკი; უაზრო ლაპარაკი, როშვა.
- ღვანჯგალანს მუდგასირენი, მუსით ვაუჩქუ მუსინი
- როშავს რაღაცასაა, თვითონაც არ იცის, რას.
- ღვანჯგალანს (ღვანჯგალუუ
- როშა
- უღვანჯგალუუ
- უროშავს
- ნოღვანჯგალუე(ნ)
- როშავდა თურმე) გრდმ. როშავს; ხუმრობით, მაგრამ უშნოდ რაღაცას ლაპარაკობს.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.