ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
ფ ფა ფე ფთ ფი ფო ფრ ფს ფუ ფქ ფშ ფხ ფჰ ფჷ
ფა ფა{ ფაა ფაზ ფათ ფაი ფაკ ფალ ფამ ფან ფაჟ ფარ ფას ფატ ფაფ ფაქ ფაღ ფაყ ფაშ ფაჩ ფაც ფაჭ ფახ ფაჲ ფაჸ
Suggest a term Print version

ფაჩხუა (ფაჩხუას)

ნადირობის ერთ-ერთი სახეობა ძველად. მაფაჩხალეფი (ჯერგათ მონადირენი), იქნებოდა 40-100 კაცი, ტყეს ალყას შემოარტყამდნენ. ნაწილი ძაღლებით შევიდოდა შიგ ტყეში, ატეხდა ყიჟინს, სტვენას; ძაღლები - ყეფას და გამორეკავდნენ ნადირს (მასალები, ტ. ვ, გვ. 139).
See also: ფარჩხუა (ფარჩხუას)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9