ტარება (ტარებას)

1. სახელი ატარენს, იტარებუ(ნ) ზმნათა

   ტარება

    

   ამდღა ონჯუას შაყარუას ატარენა

   დღეს საღამოს კრებას (თავშეყრას) ატარებენ.

   მარა ვა მატარინენა, მაშიინა გილანგარა

   მაგრამ არ შეგვიძლია ჩავატაროთ, შეგვეძინება (ვიშოვით) ტირილი. : ი. ყიფშ., გვ. 126

   ატარენს (ატარუ

   ატარა

   უტარებუ

   უტარებია

   ნოტარებუე(ნ)

   ატარებდა თურმე) გრდმ. ატარებს.

   იტარენს (იტარუ

   იტარა

   უტარებუ

   უტარებია) გრდმ. სათავ. ქც. ატარენს ზმნისა - იტარებს თავისთვის.

   უტარენს (უტარუ

   {ჩა}უტარა

   უტარებუ

   {ჩა}უტარებია) გრდმ. სასხ. ქც. ატარენს ზმნისა - უტარებს.

   იტარებუუ(ნ) (გეეტარუ//გიიტარუ

   გატარდა

   გატარებე{ლე}(ნ)

   გატარებულა) გრდუვ. ვნებ. ატარენს ზმნისა - ტარდება.

   ეტარებუუ(ნ) (ჩეეტარუ

   ჩაუტარდა

   ჩატარებუუ

   ჩასტარებია) გრდუვ. ვნებ. უტარენს ზმნისა - უტარდება.

   იტარინე(ნ) (იტარინუ

   შესაძლებელი გახდა {ჩა}ტარება) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ.

   ატარენს ზმნისა — შეიძლება {ჩა}ტარება.

   ატარინე(ნ) (ატარინუ

   შეძლო {ჩა}ეტარებინა

   ნოტარებუე(ნ)

   შესძლებია {ჩა}ტარება) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უტარენს ზმნისა - შეუძლია {ჩა}ატაროს.

   ოტარებაფუანს (ოტარებაფუუ

   ატარებინა

   უტარებაფუაფუ

   უტარებინებია

   ნოტარებაფუე(ნ)

   ატარებინებდა თურმე) კაუზ. ატარენს ზმნისა - ატარებინებს.

   მატარებელი

   მიმღ. მოქმ. {ჩა}მტარებელი.

   ოტარებელი

   მიმღ. ვნებ. მყ. {ჩა}სატარებელი.

   ტარებული

   მიმღ. ვნებ. წარს. {ჩა}ტარებული.

   ნატარები/უ

   მიმღ. ვნებ. წარს. {ჩა}ნატარები.

   ნატარებუერი

   მიმღ. ვნებ. წარს. ჩატარების საფასური.

   უგუუტარებუ, უჩუუტარებუ

   მიმღ. უარყ. გაუტარებელი, ჩაუტარებელი.

2. (სიმინდის) ტაროს გამოტანა.
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..