ტაბაკუა (ტაბაკუას)

1. სახელი ტაბაკანს ზმნისა

   ტკეპნა

    

   დიხაში ტაბაკუა

   მიწის ტკეპნა

   ტაბაკანს (დოტაბაკუუ

   დატკეპნა

   დუუტაბაკუუ

   დაუტკეპნია

   დონოტაბაკუე(ნ)

   დატკეპნიდა თურმე) გრდმ. ტკეპნის. შდრ. საბაკუა, ჭაბაკუა

   See also: ჭაბაკუა (ჭაბაკუას)
2. ტაბაკივით გადაქცევა, მოსუფთავება; ადგილის ისე მოტიტვლება, რომ ბალახი არ ჩანდეს.
    

   სტოლს ვეგიტეს მუთუნი, მოტაბაკუეს

   მაგიდაზე არ დატოვეს არაფერი, მოასუფთავეს (ტაბაკივით აქციეს).

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..