ტოპონ. გაჲსაკარა (ღ გაშ საკარა) საკარვე ადგილი სერზე.
საკარვე (ადგილი).
- მწყემსის დროებითი სადგომის (კარეს) დასადგმელად ვარგისი ადგილი; საძოვარი (პ.
- ცხად., ტოპონ., გვ. 129). კარეს დასადგმელი ადგილი (მასალები, ტ. 1, გვ. 384).
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..