რეფუა (რეფუას)

1. სახელი რეფუნს ზმნისა

   ხეთქვა; მაგრად დარტყმა, ცემა(მაგარი საგნით); გადატ. დაყრა.

    

   მიდართჷ ე ბოშიქ, რეფჷ დუს ბარი დო დოჸვილჷ

   წავიდა ეს ბიჭი, ხეთქა თავში ბარი და მოკლა.: მ. ხუბ., გვ. 237

   სქანი ამბეს მა მუს ბგორჷნქ, დუდიშა ქუა ირეფე

   შენ ამბავს მე რას დავეძებ, თავში ქვა იხალე (ირტყი).

   ქჷგიოხვილუუ, ჩხომი... დუცჷ ქუასჷ ქუურეფუანცჷნი

   დაინახა, თევზი... რომ თავს ქვას ურტყამს (ურახუნებს).

   ბაძარს ირფელი რეფუდუ --

   ბაზარში ყველაფერი ეყარა.

   See also: რეფაფ-ი (რეფაფის)
2. გურ. როფვა მაგრად ცემა რაიმე საგნით, ხეთქა (ს. ჟღ., ზანზ., გვ. 227; ი. ქავთ.).
   დაჩეხვა (შეშისა).
    

   რეფუნს (რეფუ

   ხეთქა

   ურეფუ

   უხეთქია

   ნორეფუე(ნ)

   ხეთქავდა თურმე) გრდმ. ხეთქავს; დაარტყამს მაგრად (რასმე).

   ირეფუნს (ირეფუ

   იხეთქა

   ურეფუ

   უხეთქავს) გრდმ. სათავ. ქც. რეფუნს ზმნისა - იხეთქავს,

   დაირტყამს (მაგრად).

   ურეფუნს (ურეფუ

   უხეთქა

   ურეფუ

   უხეთქავს) გრდმ. სასხვ. ქც. რეფუნს ზმნისა - უხეთქავს,დაარტყამს

   (მაგრად).

   არეფუ{უ}(ნ) (არეფუ

   ეხეთქა

   ქორეფუუ

   ხეთქებია) გრდუვ. ვნებ. რეფუნს ზმნისა - ეხეთქება; ეხლება.

   ორეფაფუანს (ორეფაფუუ

   ახეთქინა

   ურეფაფუაფუ

   უხეთქინებია

   ნორეფაფუე(ნ)

   ახეთქინებდა თურმე) კაუზ. რეფუნს ზმნისა - ახეთქინებს,

   {და}არტყმევინებს მაგრად.

   მარეფალი//მარეფაფალი

   მიმღ. მოქმ. {და}მრტყმელი, მხეთქებელი რაიმე მაგარი საგნისა.

   ორეფალი//ორეფაფალი

   მიმღ. ვნებ. მყ. {და}სარტყმელი, სახეთქებელი რაიმე მაგარი საგნისა.

   დორეფილი

   მიმღ. ვნებ. წარს. დარტყმული, მაგრად ნაცემი რაიმე მაგარი საგნით; დაყრილი (ბევრი); დაჩეხილი (შეშა).

   ნარეფა

   მიმღ. ვნებ. წარს. მაგრად ნაცემი რაიმე საგნით.

   ნარეფუერი

   მიმღ. ვნებ. წარს. რაღაც საგნით მაგრად დარტყმის, ცემის საფასური.

   {უდ}ურეფუ

   მიმღ. უარყ. უცემელი (მაგრად).

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..