ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
ო ო ო& ო- ო{ ობ ოგ ოდ ოე ოვ ოზ ოთ ოი ოკ ოლ ომ ონ ოო ოპ ოჟ ორ ოს ოტ ოუ ოფ ოქ ოღ ოყ ოშ ოჩ ოც ოძ ოწ ოჭ ოხ ოჯ ოჰ ოჲ ოჸ
ოდა ოდგ ოდე ოდვ ოდი ოდო ოდრ ოდუ ოდღ
Suggest a term Print version

ოდუდალე (ოდუდალეს)

სათავე; სათაური; სასთუმალი.
 
ოდუდალე ქუა
წლის თავზე მიცვალებულის საფლავზე დადებული ქვა (ს. მაკალ., გვ. 290), ~ სათა{ვ}ო ქვა.
ხუმლა კოჩქ... ოდუდალეშე ქუმწუდოხოდ ძღაბ დო ბოშის:
ხმელი კაცი... (თავ)სასთუმალთან დაუჯდა გოგოსა და ბიჭს.აია, 1, გვ. 25
See also: ოდუდე (ოდუდეს), ოდუდოლ-ი (ოდუდოლ/რს)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9