ბარძღალი (ბარძღალ/რს)

1. fig. საქმის ზერელედ გაკეთება (მიფუჩეჩება).
   პატარა ტანის კაცის საქმიანობა, მცდელობა; ჩალიჩი, ვაინაჩრობა
    

   მუთუნი ვეშულებუ, მარა იშენი იბარძღალუ - არაფერი შეუძლია, მაგრამ მაინც ჩალიჩობს (მოუსვენრობს). გური ვეგუძუდუ საქმეშა დო ონჯუაშოთ ქიმკაბარძღალუუ - გული არ მიუვიდა საქმეზე და საღამოსათვის მიაფუჩეჩა. იბარძღალუ(ნ) (იბარძღალუ იჩალიჩა, უბარძღალინუ უჩალიჩია, ნობარძღალუე(ნ) ჩალიჩობდა რაღაცას თურმე) გრდუვ. ვნებ. ჩალიჩობს, მოუსვენრობს, მცდელობს რაღაცის გაკეთებას.

2. პატარა ტანის კაცის (ბავშვის!) სიარული
    

   გილურს გილებარძღალუ - დადის, დაღოღიალებს. გილაბარძღანს (გილაბარძღუუ იღოღიალა, გილუბარძღინუ უღოღიალებია, გილნობარძღალუე(ნ) დაღოღიალებდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. დაღოღიალებს, დაღოღავს.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..