 |
 | |
ნკალუა (ნკალუას)
ლაზ. ონკალაშე ყანა რომ არ ჩამოირეცხოს, ადგილ- ადგილ დებენ ხეებს მიწის დამაგრების მიზნით (აჭარ. დიალექტ. ლექსკ., 4, გვ. 66).
სახელი ნკალუნს ზმნისა
ტენა, ცობა (რისამე)
.- ჭვიტე დონკალუ, ბორიაქ ვამთორთასინი
- ჭუჭრუტანა (ხვრელი) დატენა (დაუცო), ქარი რომ არ შემოვიდეს.
- ნკალუნს (დონკალუ
- დატენა
- დუუნკალუ
- დაუტენია, დაუცავს;
- დონონკალუე(ნ)
- დატენიდა დააცობდა თურმე) გრდმ. ტენის, აცობს (რასმე).
- უნკალუნს (დუუნკალუ
- დაუცო
- დუუნკალუ
- დაუცვია) გრდმ. სასხვ. ქც. ნკალუნს ზმნისა - უცობს.
- ინკალე(ნ) (ინკალუ შ
- ესაძლებელი გახდა დაცობა ) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ნკალუნს
- ზმნისა-- შეიძლება დაცობა.
- ანკალე(ნ) (ანკალუ
- შეძლო დაეცო
- ონკალუე(ნ)
- შესძლებია დაცობა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ნკალუნს ზმნისა - შეუძლია დააცოს.
- ონკალაფუანს (ონკალაფუუ
- {და}აცობინა
- უნკალაფუაფუ
- {და}უცობინებია, ნონკალაფუე(ნ) აცობინებდა თურმე) კაუზ. ნკალუნს ზმნისა - აცობინებს.
- მანკალარი
- მიმღ. მოქმ. მცობი, {და}მცობი.
- ონკალარი
- მიმღ. ვნებ. მყ. საცობი, დასაცობი.
- ნკალირი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ცობილი.
- ნანკალა
- მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ნაცობი.
- ნანკალუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {და}ცობის საფასური.
- უნკალუ მიმღ. ვნებ. წარს. {და}უცობელი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |