ბადება; დოშკვაფა//დოშქუმალა; დორღვაფა; მოგება. სახელი ხანს ზმნისა შობა, გაჩენა; დასმა, მოგება (ხბოსი)
.
- ოსურს სქუაში ხალა ქოშუდასინი, მაჟირაშა ვართ ალენჯირუანს კოსია
- ქალს შვილის შობა (გაჩენა) რომ ახსოვდეს, მეორეჯერ არც ამოიწვენს კაცსო. : თ. სახოკ., გვ. 255
- ჩხოუს უმოსო სერიშ საათეფს უჩქუ ხალა
- ძროხამ უმეტესად ღამის საათებში იცის მოგება.
- ფუჯი გინი ქუუხუუ
- ფური ხბო მოუგია.
- ხანს ({ქო}ხუუ
- შობა
- {ქუ}უხუუ
- უშვია
- {ქო}ნოხუე(ნ)
- შობდა თურმე) გრდმ. შობს, აჩენს; იგებს.
- უხანს ({ქუ}უხუუ
- უშვა
- {ქუ}უხუუ
- უშვია) გრდმ. სასხ. ქც. ხანს ზმნისა - უგებს; უშობს.
- იხენე(ნ), იხუე(ნ) (იხენუ, იხუუ
- შესაძლებელი გახდა შობა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ხანს ზმნისა - შეიძლება გაჩენა, მოგება; შობა.
- ახენე(ნ), ახუე(ნ) (ახენუ//ახუუ
- შეძლო ეშვა
- ნოხაფუე(ნ)
- შესძლებია შობა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უხანს ზმნისა - შეუძლია შვას, გააჩინოს; მოიგოს.
- ოხაფუანს//ოხუაფუანს (ოხაფუუ
- აშობინა
- უხაფუაფუ
- უშობინებია
- ნოხაფ{უაფ}უე(ნ)
- აშობინებდა თურმე) კაუზ. ხანს ზმნისა - აშობინებს, აჩენინებს; აგებინებს.
- მახალი, მახაფალი, მახაფუ, მახუალი, მახუუ
- მიმღ. მოქმ. მშობელი, გამჩენი; მომგები.
- ოხალი, ოხაფალი, ოხაფუ, ოხუალი, ოხუუ
- მიმღ. ვნებ. მყ. საშობი, გასაჩენი; მოსაგები.
- ხე{ე}ლ/რი, ხაფილი
- მიმღ. ვნებ. წარს. შობილი; მოგებული.
- ნახა, ნახეფი, ნახუა
- მიმღ. ვნებ. წარს. ნაშობი; მონაგები.
- ნახუერი, ნახაფუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. შობის; მოგების საფასური.
- უხაფუ, ხუუ
- მიმღ. უარყ. უშობელი. შდრ.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..