ღობე, კედელი; ხარიხა; შემორაგული (კედელი)ეზოებს თუ ყანებს ერთმანეთისაგან გამოყოფდნენ ღობით ანდა ჩარგავდნენ ხეებს საზღვრად — ამ ღობეს, ანდა ჩარგული ხეების ახლო ადგილს ეძახდნენ (ეძახიან) ღანდას.
- კამბეშიქ ხული ძირჷ დო ღანდა ვაძირჷ
- კამეჩმა მხალი ნახა და ღობე (შემორაგული კედელი) ვერ ნახა.
- პატონ ჯიხას დინორდუ დო მუსუ ვაგუჸუნდუ ღანდა
- ბატონი ციხეში (სიმაგრეში) იდგა და თვითონ (კი) არ ევლო ღობე.
- ორწყე, კათა ალახენა ღანდას ღობერიშ ძგას
- ხედავს, ხალხი ზის ღანდაზე — ღობის ძირას: კ. სამუშ., გვ. 95
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page 
top of page