ლია; ჭაობის მოლურჯო ფერის რბილი მიწა, რომელსაც იყენებდნენ შინმოქსოვილი შალეულის დასარბილებლად და შესაღებად, ლებისფრის მისაცემად.
- ლებიცალო გინირთუ
- ლურჯივით გახდა, გალურჯდა.
- ლები დიხა
- საღებავი, მღებავი მიწა.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..