ლა ლე ლი ლო ლუ ლხ ლჷ
ლე- ლებ ლეგ ლეე ლეზ ლეკ ლელ ლემ ლენ ლეპ ლეჟ ლერ ლეს ლეტ ლეფ ლექ ლეყ ლეშ ლეჩ ლეჭ ლეხ ლეჯ

ლებ-ი (ლების)

ლია; ჭაობის მოლურჯო ფერის რბილი მიწა, რომელსაც იყენებდნენ შინმოქსოვილი შალეულის დასარბილებლად და შესაღებად, ლებისფრის მისაცემად.
 
ლებიცალო გინირთუ
ლურჯივით გახდა, გალურჯდა.
ლები დიხა
საღებავი, მღებავი მიწა.
See also: ჲ/ები
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9