ლაფა (ლაფას)

1. ფაფალა, ქჷრქე (პ. ჭარ.).
   ფერდი (ბ. კილანავა).
   See also: ჲაფა
2. სახელი უოლუ(ნ) ზმნისა

   ვარდნა

   .
    

   ხეს ვააკენე, ხეშე უოლუ სტაქანი

   ხელში ვერ იკავებს, ხელიდან უვარდება ჭიქა.

   See also: გელაფა (გელაფას), გოლაფა (გოლაფას)
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..