ლა ლე ლი ლო ლუ ლხ ლჷ
ლაბ ლაგ ლად ლავ ლაზ ლაი ლაკ ლალ ლამ ლან ლაპ ლაჟ ლარ ლას ლატ ლაფ ლაქ ლაღ ლაყ ლაშ ლაც ლაწ ლახ ლაჯ ლაჰ ლაჸ

ლაფშ-ი (ლაფშის), ლაშ-ი (ლაშის)

ლერჩქვი
ლაში, ტუჩი, დიდი ბაგე (ი .ყიფშ., პ. ჭარ.).
 
რქუმოლუა დოუჭყაფუ, ლაფში — ნოლი დოუნჭყოლ
დახვრა დაუწყია, ბაგე — ღრძილი დაუშავებია.: მასალ., გვ. 64
ძღაბი, ომარული მუს გოხვარუ, ლაფში ჭითათ იღაფენი
გოგო, უმარული რას გიშველის, ტუჩი წითლად რომ შეიღებო.
ლაფშის გილადვალა
ლაშზე ჩამოდება. გადატ. არაფრად ჩაგდება.
ლაფშის გილაძ ირფელ ართო, ვაუფაჭუანც თოლ
აინუნშიაც არ აგდებდა ყოველივე ამას და თვალსაც არ ახამხამებდა.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9