აა აბ აგ ად ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჲ აჸ
ათა ათე ათთ ათი ათმ ათო

ათო-

რთული ზმნისწინი (ა-თო: ა — მარტივი ზმნისწინია, თო — ნაწილაკი): 1. ჩვეულებრივ აღნიშნავს მოქმედების მიმართულებას ქვევიდან ზევით ჰორიზონტალურად. 2. ზმნის უსრულ ფორმას აქცევს სრული სახისად. 3. აწმყოს ფორმას ანიჭებს მყოფადის მნიშვნელობას.
 
1. ხოჯიშ უღუშა ათოსქუაფა — ხარის უღელში შებმა. ხოჯი უღუს ათადიარსჷნი, გემაჸვენჯიში ბრალი რენია: ხალხ. სიბრ., 1, გვ. 186 — უღელქვეშ ხარი რომ ბალახობს, მიმყოლის (პატრონის) ბრალიაო.
2. ათააკვათუ (შდრ. კვათუ ჭრა) ამოაჭრა (ქვევიდან).
3. ათუურჩანს (შდრ. ურჩანს უშლის) ქვეშ გაუშლის.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9