ყირყინ-ი (ყირყინს)

1. ყროყინი
   See also: ყიყინ-ი (ყიყინს), ყჷრყინ-ი (ყჷრყინს)
2. ღირღინი, ხირხინი.
   გადატ. ხმამაღლა გაურკვეველი ლაპარაკი.
    

   მუთუნქ ვაგმაგინუ იში ნარაგადუშე, ყირყინუნს

   ვერაფერი გავიგე მისი ნათქვამიდან, ყროყინებს.

   ყირყინუნს (ყირყინუ

   იყროყინა, გაურკვევლად ილაპარაკა;

   უყირყინუ

   უყროყინია

   ნოყირყინუე(ნ)

   ყროყინებდა თურმე) გრდუვ. საშ.- მოქმ. გაურკვევლად ლაპარაკობს; ყროყინებს..

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..