კათუა (კათუას)

1. კრება; შეყრა, თავის მოყრა, შეგროვება
2. ოკათურეში
   შერევა, გარევა.
    

   თინა გიშნაგორა მაფუ საზოგადოში კათუას

   ის გამორჩეული მყავს საზოგადოებაში (საზოგადოების თავშეყრაში). : ი. ყიფშ., გვ. 114

   ცჷრეფი ოკო პკათუათ

   გოგონები უნდა შევყაროთ (შევაგროვოთ). ი. ყიფშ., გვ. 159

   მა ხოლო ვოკათუქ კათას

   მეც ვურევივარ ხალხში.

   კათანს (დოკათუუ

   შეაგროვა

   დუუკათუუ

   შეუგროვებია

   დონოკათუე(ნ)

   შეაგროვებდა თურმე) გრდმ. აგროვებს.

   უკათანს დუუკათუუ

   დაუგროვა

   დუუკათუუ

   დაუგროვებია) გრდმ. სასხ. ქც. კათანს ზმნისა - უგროვებს; ურევს.

   იკათუუ(ნ) (დიიკათუ

   დაგროვდა

   დოკათე{ლე}(ნ)

   დაგროვილა) გრდუვ. ვნებ. კათანს ზმნისა - გროვდება.

   აკათუუ(ნ) (დააკათუ

   დაუგროვდა

   დოკათუუ

   დაჰგროვებია) გრდუვ. ვნებ. უკათანს ზმნისა - უგროვდება; ერევა.

   იკათინე(ნ) (იკათინუ

   შესაძლებელი გახდა {და}გროვება,) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. კათანს ზმნისა - შეიძლება შეგროვდეს; გაერიოს.

   აკათინე(ნ) (აკათინუ

   შეძლო შეეგროვებია

   დონოკათუე(ნ)

   შესძლებია შეგროვება) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უკათანს ზმნისა - შეუძლია დააგროვოს; გაერიოს.

   ოკათაფუანს (ოკათაფუუ

   აგროვებინა

   უკათაფუაფუ

   უგროვებინებია

   ნოკათაფუ{აფუ}ე(ნ)

   აგროვებინებდა თურმე) კაუზ. კათანს ზმნისა - აგროვებინებს; გაარევინებს.

   მაკათალი

   მიმღ. მოქმ. {შე}მგროვებელი.

   ოკათალი

   მიმღ. ვნებ. მყ. {შე}საგროვებელი.

   კათელ/რი

   მიმღ. ვნებ. წარს. {შე}გროვილი.

   ნაკათა

   მიმღ. ვნებ. წარს. {შე}ნაგროვები.

   ნაკათუერი

   მიმღ. ვნებ. წარს. {შე}გროვების საფასური.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..