აფხა (აფხას)

1. ბეჭი; მხარი
    

   აფხაქ გაიწუოლჷ ობრის: მ. ხუბ., გვ. 27 - ბეჭი გაუვარდა ორბს. გინიშ აფხა, გურ დო ჩხონჩხი: ქხს, 1, 303 - ხბოს ბეჭი, გული და ღვიძლი. ქაფხაშ დუდი ბეჭის ძვლის კაკნატელა, ხრტილოვანი დაბოლოება.

   See also: ზეგ-ი, ზიგ-ი (ზეგის)
2. ქეგლ ბეჭი
   ბეჭი; საქსოვი დაზგის ნაწილი (სავარცხელი)
    

   ოშუალს (ძაფის) დობრშუნდით, ქამშურღვანდით დიორდე ზინგის დო უკული აფხას - საქსოვს (ძაფს) დავქსელავდით, გავუყრიდით ჯერ ზინგში და მერე აფხაში (ბეჭში).
   

   (შდრ. მასალები, ტ. 2, ნაწ. 2, გვ. 217).

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..