თანგუა (თანგუას)

1. სახელი თანგუნს ზმნისა

   ჭრა; თარგზე აჭრა.

2. დამღის დასმა.
    

   თანგუნს (დოთანგუნს

   გაჭრის, დამღას დაუსვამს

   დოთანგუ

   გაჭრა, დამღა დაასო

   დოუთანგუ

   გაუჭრია, დამღა დაუსვამს

   დონოთანგუე(ნ)

   გაჭრიდა

   დამღას დაასვამდა თურმე)

   გრდმ. ჭრის; დამღას ასვამს.

   მათანგალი

   მიმღ. მოქმ. დამღის დამსმელი; მომჭრელი.

   ოთანგალი

   მიმღ. ვნებ. მყ. მოსაჭრელი; დამღადასასმელი

   თანგილი

   მიმღ. ვნებ. წარს. დამღადასმული; მოჭრილი.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..