სახელი ათამამენს, ითამამებუ(ნ) ზმნათა{გა}თამამება
.
- ითამამუ, ღორონთიშოთ რაგადანდუნი,
- ითამამა, ღმერთისთვის რომ ლაპარაკობდა, იმან. თიქ: ი. ყიფშ., გვ. 4
- ათამამენს (გაათამამუ
- გაათამამა
- გუუთამამებუ
- გაუთამამებია
- გონოთამამებუე(ნ)
- გაათამამებდა თურმე) გრდმ. ათამამებს.
- ითამამებუ(ნ) (გიითამამუ//გეეთამამუ
- გათამამდა
- გათამამებე{რე}(ნ)
- გათამამებულა ) გრდუვ. ვნებ. ათამამენს ზმნისა - თამამდება.
- ეთამამებუ(ნ) (გეეთამამუ
- გაუთამამდა, გათამამებუ გასთამამებია ) გრდუვ. ვნებ. ათამამენს ზმნისა - უთამამდება.
- ოთამამებაფუანს (ოთამამებაფუუ
- ათამამებინა
- უთამამებაფუაფუ
- {გა}უთამამებინებია
- გონოთამამებაფუე(ნ)
- გაათამამებინებდა თურმე) კაუზ. ათამამენს ზმნისა - ათამამებინებს.
- მათამამებელი
- მიმღ. მოქმ. {გა}მთამამებელი. ოთამამებელი მიმღ. ვნებ. მყ. {გა}სათამამებელი. გათამამებული მიმღ. ვნებ. წარს. გათამამებული.
- განათამამები
- მიმღ. ვნებ. წარს. განათამამები.
- განათამამებუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს.გათამამების საფასური.
- უგუთამამებუ
- მიმღ. ვნებ. წარს. გაუთამამებელი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page 
top of page