ზა ზგ ზე ზვ ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჷ
ზგვ ზგი ზგუ ზგჷ

ზგილატა, ზგჷლატა (ზგი/ჷლატას)

ჩხილათი/ა
სახელი ზგი/ჷრტუ(ნ) ზმნისა -

სხლტომა, სხლეტა, აცურება.

 
კუჩხი ზგირტუ
ფეხი სხლტება.
ზგილატია არდგილი რე
სხლეტია ადგილია.
ზგჷრტჷ დიხა
სხლეტია მიწა (პ.ჭარ.).
ნაჭვიმარი რე დო შარა ზგირტუ
ნაწვიმარია და გზა ცურავს (ცურავს ფეხი).
ზგირტუ(ნ) // ზგჷრტჷ(ნ) (ზგი/ჷრტუ/ჷ {ა}
სხლტა
ზგი/ჷლატე{ლ/რე}(ნ)
{ა}სხლეტილა
ნოზგი/ჷლატუე(ნ)
{ა}სხლტებოდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. სხლტება, ცურავს; სრიალებს.
უზგი/ჷრტუ/ჷ ({ე}უზგი/ჷრტუ/ჷ
აუსხლტა
{ე}ზგი/ჷლატუ/ჷ
ასხლეტია) გრდუვ. ვნებ. სასხვ.ქც. ზგირტუ(ნ) ზმნისა — უსხლტება, უცურდება.
მაზგილატუ
მიმღ. აწმყ. მსხლტომი (ადგილი).
ოზგილატუ, ოზგილატაია
მიმღ.ვნებ.მყ. სასხლტომი, საცურებელი (ადგილი).
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9