საკაკალო (საკაკალოს)

1. საუზმე, ხემსი, სასაუზმებელი.
    

   ართი უღუ საფირქალი, - სადილი დო საკაკალო

   ერთი აქვს საფიქრალი, - სადილი და საუზმე.: კ. სამუშ., ქართ. ზეპ., გვ. 14

   გოღანერ სადილს ამდღარი საკაკალო უჯგუნია

   გუშინდელ სადილს დღევანდელი საუზმე სჯობსო. : ხალხ. სიბრ., 1, გვ. 32

   დანჯირეშ მეტი ვამოკონა ოსერშე დო საკაკალო:

   საწოლის მეტი არ გვინდა ვახშამი და საუზმე.მასალ., გვ. 110

2. წისქვილის ნაწილი, მარცვლის სადენი — კრიჭა. წისქვილიში საკაკალო წისქვილის კრიჭა.
   See also: ხველაშია (ხველაშიას)
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..