სახელი ავალენს ზმნისადავალება
.
- თურქიშ ჯარიშ უნჩაშალა ომერ-ფაშას ნოვალუე
- თურქების ჯარის უფროსობა ომერ-ფაშას ჰქონია დავალებული. : კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 114
- ავალენს (დაავალუ
- დაავალა
- დუუვალებუ
- დაუვალებია
- დონოვალებუე(ნ)
- დაავალებდა თურმე) გრდმ. ავალებს.
- ივალენს (დიივალუ
- დაივალა
- დუუვალებუ
- დაუვალებია) გრდმ. სათავ. ქც. ავალენს ზმნისა — ივალებს.
- ივალინე(ნ) (ივალინუ
- შესაძლებელი გახდა დავალება) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ავალენს ზმნისა — შეიძლება დავალება (დაივალოს).
- ავალინე(ნ) (ავალინუ
- შეძლო დაევალებინა
- დონოვალებუე(ნ)
- შესძლებია დაევალებინა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ავალენს ზმნისა — შეუძლია დაავალოს.
- ოვალებაფუანს (ოვალებაფუუ
- ავალებინა
- უვალებაფუაფუ
- უვალებინებია
- ნოვალებაფუაფუე(ნ)
- ავალებინებდა თურმე) კაუზ. ავალენს ზმნისა — ავალებინებს.~
- დამავალებელ/რი
- მიმღ. მოქმ. დამვალებელი.
- ოვალებელ/რი
- მიმღ.ვნებ.მყ. დასავალებელი.
- დავალებული
- მიმღ.ვნებ.წარს. დავალებული.
- დანავალები
- მიმღ.ვნებ.წარს. დანავალები.
- დანავალებუერი
- მიმღ.ვნებ.წარს.დავალების საფასური.
- უდუვალებუ
- მიმღ.უარყ. {და}უვალებელი
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..