ლარჭ-ი, ლარჭა (ლარჭის,ლარჭას)

1. წისქვილის ნაწილი, რომლითაც სალას (იხ.) აწევენ ან დაწევენ იმის მიხედვით, ფქვილი უნდათ თუ ღერღილი. წისქვილის ლარჭა ხისაა. როდესაც დაღერღვა უნდათ, ასწევენ (მასალები, ტ. 4, ნაწ. 3, გვ. 223).
2. კაჩა
   ნაჭა, ქვაბის ჩამოსაკიდი ჯაჭვი შუა ცეცხლზე.
    

   ლარჭა ირო რჩხე, უჩა იჸუაფუ:

   ნაჭა ყოველთვის ცხელი, შავი იქნება. ი. ყიფშ., გვ. 178

   See also: ნაჭა (ნაჭას), ლანჭა (ლანჭას)
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..