ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
ტა ტე ტვ ტი ტკ ტო ტრ ტუ ტფ ტყ ტჷ
ტი- ტია ტიბ ტიგ ტიკ ტილ ტინ ტიო ტირ ტიტ ტიუ ტიფ ტიღ ტიშ ტიჩ ტიხ
Suggest a term Print version

ტირტინ-ი, ტჷრტინ-ი (ტი/ჷრტინს)

რატრატი, ლაქლაქი, ლაყბობა; ჩვილთა ტიტინი.
 
გაჩენდი, ნი გეტირტინუნქ თექ! -
გაჩერდი, ნუ რატრატებ მანდ!
ტირტინუნს (ტირტინუ
ირატრატა
უტირტინუ
ურატრატებია
ნოტირტინუე(ნ)
რატრატებდა თურმე) გრდუვ. საშ.-მოქმ. რატრატებს, ლაქლაქებს.
ტირტინა, მატირტინე
მიმღ. აწმყ. მოლაქლაქე, მორატრატე.
ოტირტინალი
მიმღ. ვნებ. მყ. სალაქლაქო.
See also: დირდინ-ი (დირდინს), დირდინუა (დირდინუას), თირთინ-ი (თირთინს), ტჷრტინ-ი (ტჷრტინს)
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9