სახელი დემჟუებუ(ნ) ზმნისა დამჟავება, დაძმარება.
- გეფშვინი,გეთუა, ვაფშვინი — დემჟუა
- (რომ) დავლიე, გათავდაო, (რომ) არ დავლიე, დამჟავდაო (დაძმარდაო). : ხალხ.
- სიბრ., გვ. 23
- დეემჟუებუ(ნ) (დეემჟუუ
- დამჟავდა,
- დამჟუებე{რე}(ნ)
- დამჟავებულა
- დონომჟუებუე(ნ)
- დამჟავდებოდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. დამჟავდება.
- დამჟუებული
- მიმღ. ვნებ. წარს. დამჟავებული.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..