ძაგვაფი (ძაგვაფის)

1. სახელი აძაგუუ(ნ) ზმნისა
   დაგდება, დავარდნა
2. უმიზნო სიარული, - წათრევა, წაჩერჩეტება; წაჩანჩალება; წაძუნძულება
    

   ქიმერთუ დო კებურს ქალაძაგუ - მივიდა და კერიის (გვერდით) დაეგდო (დაჯდა). მიდააძაგვანს ჸუდეშა, აბა, მუს იქუნს! - წაჩერჩეტდება სახლში, აბა, რას იზამს! მოიზოჯუ პატონიცალო, მიდაძაგვე ჯოღორიცალო: ქხს, 2, გვ. 467 - მობრძანებულხარ ბატონივით, წაძუნძულდი ძაღლივით (გამოცანა: თოვლი). აძაგუუ(ნ) (ქიდააძაგუ დაეგდო (დაჯდა), ქოდოძაგვაფერე(ნ) დაგდებულა (დამჯდარა)) გრდუვ. ვნებ. დაგდებით (ჯდომა) ჯდება; ვარდება; ეცემა. ოძაგვანს (ოძაგუუ წაძუნძულდა, უძაგუუ//უძაგინუ წაძუნძულებულა, ნოძაგუე(ნ)//ნოძაგინუე(ნ) წაძუნძულდებოდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. წაძუნძულდება; წაჩერჩეტდება.

   See also: ძაგუა (ძაგუას)
   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..