მაკვილატი

1. გონებამახვილი, ოხუნჯი, მოსწრებული სიტყვა-პასუხის პატრონი, ქილიკი.
2. ხუმარა, მოხუმარი. „ასიკო ცაგარელი საშინელი ცელკი მაკვილატი იყო“ (ს. მგალ., „ჩვენი დროოება“, 1913 წ., № 26).
   Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.