მაზალო

1. შესანიშნავი, საინტერესო, მოწყობილი, მოხერხებული.
2. საოცარი, საკვირველი. „ვა, რა მაზალო რამ არის და!“ (თაგუნას თხზ.,1919 წ., № 50).
3. Забавный (განიევის ლექსიკონი, გვ.37). ეს სიტყვა ნახმარი აქვს ა. შანშიაშვილს („ქართ. მწერ.“, 1930 წ., № 3-4, 55). „ერთი მაზალო საქმე მომივიდა“ (ს. ფაშალ., „ნიანგი“, 1936 წ., № 8). „მაზალო ამბავი“ (ი. გრიშ., „ნიანგი“). „რა მაზალო კაცი იყო ცხონებული ეშპეტუაშვილი, სახრჩობელაზე რომ ავიდა“ („ივ.“ 1890 წ.,№ 1). „ნისიად არავის. სამეწვრიმალო დუქანი ზურაბ და გრიგოლ ანტონოვებისა. ნაღდათ, იაფად: მოდი ნახე რა მაზალო რამეა! (დ. ჯან. „ზურაბ ანტონოვი“,1934 წ., გვ.4). „მართლა, ერთი მაზალო რამე უნდა გითხრა“ (ი. გრიშ.,იუმ. ჟურნ. „წმინდა გიორგის შუბმათრახი“, 1907 წ.,№ 1). „მაშ ნიკუა მოგიკვდეთ, თუ მაზალო სიტყვა არ გითხრათ“. (ი. ევდ., 1905 წ., № 184). იხ. ჩემი სცენა ფირუზას ფსევდონიმით („მაზალო ამბავი“, „ნიანგი, 1933 წ., № 3). „გინდათ ერთი კარგი მაზალო რამე გითხრათ?“ (წიგნაკი „შურდული ივერიიდან“, 1904 წ., გვ. 27; ს. შანშ., „ქართ. მწერ.“ 1930, № 2-3, გვ.55). „ო, ერთი ხმა მექნება, ნახავდი, რა მაზალო რამეს ვიტყოდი“. ს. შანშ., „ქართ. მწერლობა“, 1930წ., № 3-4, გვ.55).
   Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.