ძველად „თაბუნი“ ერთი პროფესიის ხალხს ეწოდებოდა; თაბუნი-დასი, გუნდი, ამალა; თაბუნი - ცხენთა ჯოგი; გარდა ამისა მონასტრის ბერებზედაც ითქმის: „თაბუნი მონასტრისა“.
Source: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.