ანტიკური ფილოსოფიის იდეალისტური მიმართულება (მე-3 – 6 სს.), რომელიც მიზნად ისახავდა პლატონის ფილოსოფიის წინააღმდეგობრივი ელემენტების სისტემატიზაციას და მათ შეერთებას არისტოტელეს მთელ რიგ იდეებთან; დამაარსებელია პლოტინე (204-270 წწ.).
Source: უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.