ორტოტი

1. ხე, ხის ნაჭერი ორი ტოტით, ყეჯელი.
   See also: ყეჯელი
2. ორწვერი
   მსხვილი რამ (თოკი, ასაკრავი, ღვედი) ორ წვერად დაგრეხილი.
3. სისხლის ძლიერად დენა, უმთავრესად ცხვირის ორივე ნესტოდან წავარდნა.
    

   „ორტოტი სისხლი წასკდა, ვეღარ ვაჩერემდით.“

   „ორტოტათ წავარდა სისხლი, ძლივ შეუჩერეთ.“

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.