დათამამება

1. შესრულება, დაჯამება, შეკრება.
    

   „რაც მაკლდა, ისიც მოვიტანევი, დავათამამე“.

   „ცხვარი დავათამამე, არც ერთი არ მაკლია“.

   „მაგი დათამამებას რა უნდა, ვერ’ნა მოიანგარიშო?!“

2. დაბრიყვება, ვინმეს მიერ ვინმეს მიმართ სითამამის გამოჩენა, კადნიერად მოპყრობა.
    

   „ამ ძუძუმწოვარამაც ასრე როგო’ნა დამითამამოს, ქალოჯან!“

   „ვეფხისტყაოსანში“: „ავად ჰშვენდა მორევნა და ჩემი დათამამება...“ (სტრ. 295.4)

   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.