ძაგვრა

1. დახარბებით ზიდვა, მიტანა.
    

   „რაც შეხვდება, სუ სახში ძაგრამს.“

2. გათოკვა, შეკოჭვა.
    

   „ხო გაძაგრეს, ბიჭებმა, ეგრე უნდა მაგას.“

3. ძაბვა, დაძაბვა.
    

   „ძაღლები ისე დაიძაგრნენ, რო ჰა როდის’ნა ეტაკნონ ერთმანეთ.“

   See also: გაძაგვრა, მიძაგვრა
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.