რაც მთელ სოფელს ეხება. სოფლეურათ – სოფლის მცხოვრებნი მთლიანად.
- „ეს სოფლეური საქმეა, ერთ კაცისა ხო არ არი“.
- „ერთი და ორი კი არა, სოფლეურათ მიესივნენ“.
Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.