ტაბლა

1. სინის მსგავსი ხის ჭურჭელი, ტაბაკივით (ცალ მხარეს არა პირგადათლილი).
2. სანოვაგე გაწყობილი გარეთ გასატანად.
   „ახალწლის წინა საღამოს ტაბლას გავაწყომდით. ახალწელი რომ გათენდებოდა, ოჯახის მეკვლე ტაბლით გავიდოდა გარეთ, სახლს შემოუვლიდა და მერე ერდოდან ბედის ქადას ჩამოაგდებდა სახში.“ „ქორწილი რო შემოვიდოდა სოფელში, მოკეთე ვინც იყო, თავის კარებზე, ტაბლას გადააგებებდა.“
   ასეთი გაგებით ხშირად სუფრაც იხმარებოდა.
   See also: სუფრის გადალაგება
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.