საბედო

1. ქალი ან ვაჟი რომელიც ჯერ არ გაბედნიერებულა, ბედს ელის, დაუქორწინებელი.
    

   „საბედო ქალი როგო’ნა დასწყევლო, ენა არ გაგიხმება!“

2. (ქალის ან ვაჟის) მომავალში მეუღლე რომ უნდა გაუხდეს, ბედი საცოლე ან საქმრო.
    

   „ვინ იცის, იეხლა სად არი შენი საბედო.“

   See also: მარილი
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.