ჟამი

1. დრო.
    

   „ყველიაფერ თავის დრო და ჟამი აქს.“

2. გადამდები მძიმე ავადმყოფობა, ჭირი თუ სხვა.
    

   „იმ გაქცევების დროს ჟამიც გაჩნდა, ბევრი ხალხი დაიხოცა ჟამით.“

3. ადამიანი: მიუკარებელი, კუშტი, მოღუშული.
    

   „ეგ ისეთი ჟამია, სუ ჩამოსტირის თავ-პირი.“

4. ჟამი ზარმაცის, ზანტის მნიშვნელობითაც იხმარება.
    

   „ეგ ხარი ძიენ ჟამია სულ არ იწემს უღელს.“

   See also: დაჟამვა
   Source: ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.