- გინათუ უკუდავებისა იგი ტრფიალი და მასწავლელი და სახელის მოდგამი (ნაზ., ჰომ., 31,23, ტბელ.) ; რამეთუ ვინაჲთგან ჭეშმარიტებისა ტრფიალ იყვნეს, ამისთჳს ვნებულისა სიყუარულისაგან განაშორებენ თავთა თჳსთა (არეოპ., ეპ., ეფრ., 10) ; ვითარცა ჭეშმარიტი ტრფიალი, განცჳბრებულადცა ღმრთისა უწოდს თავსა თჳსსა (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 4.13) ; არს განმაცჳბრებელცა ტრფიალებაჲ (ἔρως) საღმრთოჲ, რამეთუ არა უტევებს, რაჲთა თავთა თჳსთად ცხოველ იყვნენ ტრფიალნი (τοὺς ἐραστάς) იგი, არამედ მათდა, რომელთა მიმართ ტრფიალ იყვნენ (ἐρωμένων) (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 4.13)
Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.
to main page 
top of page