ჩინებული

1. Gk. προσκαλέω
    

   ერი იგი, რომელი გამოირჩია უფალმან თჳსად ყოველთაგან, რაოდენნი იყვნეს ჩინებულ (ნაზ., ჰომ., 34,26, ტბელ.)

2. Gk. κλητός
    

   პავლე, მონა იესუ ქრისტესი, ჩინებული მოციქული, განჩინებული სახარებისათჳს ღმრთისა (ლეონ., ეპ. 2, არს., S 1463, 217v)

   Source: ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი = Old georgian-greek documented dictionary of philosophical-theological terminology: (მასალები) / [ქართველოლ., ჰუმანიტ. და სოც. მეცნ. ფონდი რუსთაველის ფონდი; პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. დამანა მელიქიშვილი; პ/მგ რედ. ანა ხარანაული, ბერძნ. ტექსტის რედ.: ლევან გიგინეიშვილი, ვიქტორია ჯუღელი]. - I-ლი გამოც.. - თბ.: ბაკურ სულაკაურის გამ-ბა, 2010. - 29სმ.