ხაშმი

(ქც 4: 530,6; 618,12,23). იხსენიება შემდეგ წერილობით წყაროებში: ვახუშტი ბაგრატიონის „აღწერა სამეფოსა საქართველოსა“ (ქც 4:530,6; 618,12,23), პაპუნა ორბელიანის „ამბავნი ქართლისანი“ (1981: 44, 175), იოანე ბაგრატიონის „ქართლ-კახეთის აღწერა“ (ბაგრატიონი 1986: 66), თეიმურაზ ბაგრატიონის „ახალი ისტორია“ (ბაგრატიონი 1983: 82), XVII, XVIII სს-ის ისტორიული საბუთები (დოკ. საქ. სოც. ისტ. 1940: 369; მასალები საქ. ისტ. გეოგ. 1964: 271, 272; ქართ. სამართ. ძეგ. 1985: 171, 178, 240), იოჰან გიულდენშტედტის „მოგზაურობა საქართველოში“ (1962:17, 49).

მდებარეობს საგარეჯოს მუნიც-ში, გომბორის ქედის სამხრეთ-დასავლეთ კალთაზე, დღევანდელი სოფ. ხაშმის ტერიტორიაზე.

ხაშმი არქეოლოგიურად შეუსწავლელია.