| Search query: რიხი Found in dictionaries: 5 ჯავახური ლექსიკონი (5) - რიხიანი
- გამომეტყველი, მკაცრი იერის ან მკაცრი, გაბედული სიტყვა-პასუხის მქონე. = „რიხიანი კაცია, ეგ ვის არ დაინებიამს რო“.; „რიხიანი ლაპარაკი იცის“. See also: რიხი =ჯავახური ლექსიკონი /…
- რიხი
- მკაცრი გამოხედვა, იერი. ზაღი. =„იმას ისეთი რიხი ჰქონდა, რო მარტო დანახვით აშინამდა კაცს“. See also: ზაღი, რიხიანი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. -…
- რიხი მოუშვა
- მოიღუშა, კუშტი სახე მიიღო. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
- ზაღი
- ზეგავლენა, ზემოქმედების უნარი, რიხი. =„ისრეთი ზაღი აქს ამ ყინვას, რო ყუელაფერ გაყინამს“.; „გიორგი სააკაძე ჯერ დაჰკივლემდა (ძიელ მაგარი ხმაც ჰქონია), რო მტრისთვინ ზაღი გაეტეხა, მერე…
- ზავთი
- რიხი, ძალა. (გრ. ბერიძე) =„ისრეთი ზავთით წამოვიდა, რო აქ ვიღან დადგებოდა“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური,…
|
to main page 
top of page