=„შეყოფილ ვიყვენით... ც ო დ ვ ი ს-მ ო-ყ უ ა რ ე ს ა მას ცხორებასა“ ანდ.-ანატ. 222,26. See also: მოყუარე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«ცნობა», «უწყება»: =„რომლისაჲ ვ ი ც ი თ დედაჲ და მამაჲ“ ი. 6,42; „რაჲთა გ ი ც ო დ ი ა ნ შენ“ DE,— „რაჲთა გ ი ც ნ ა ნ შენ“ C, ი. 17,3;; „არა მ ი ც ო დ ე ს მე (მ ი ც ნ ე ს მე O)“ I, იერემ. More…
=„ც ო ლ-ქ მ რ ო ბ ი ს ა თ ჳ ს არა უჩნდა ნათესაობა“ ქ. ცხ. 22,10. See also: ქმრობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ცოლად მოყვანა: =„რომელმან დაუტეოს ცოლი თჳსი თჳნიერად სიძვისა და ც ო ლ-ი ყ ო ს სხუაჲ, მან იმრუშოს; და რომელმან დატევებული; ც ო ლ-ი ყ ო ს, იგი იმრუშებს“ C, მთ. 19,9; „და-თუ-უტეოს დედაკაცმან More…
ცოლიანი: =„ც ო ლ ი ე რ ი კაცი მარადის ჭირსა და ურვასა შინა არს“ მ. სწ. 120,32; „ძენი ც ო ლ ი ე რ თ ა ნ ი არა ისუმენ ცოლსა“; Ath.—11,288r. See also: ცოლ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი More…
=„მისცა მას ცოლად ც ო ლ ი ს-დ ა ჲ თჳსი“ О, III მფ. 11,19. See also: და =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ცოლის მოყვანა: =„არცა ც ო ლ ს-ი ს ხ მ ი დ ე ნ, არცა ქმრის ვიდოდიან“ მთ. 22,30; „ი ს უ თ ც ო ლ ე ბ და ისხთ შვილებ“ I, იერემ. 29,6;; „ე ს უ ა ც ო ლ ი და ესხნეს მას ორნი ძენი“ არსტ. 62,8; More…
«მფოვე», «ფუარი», «თბე», საფუარი: =„ეკრძალენით ც ო მ ი ს ა გ ა ნ“ მრ. 8,15; „მცირემან ც ო მ მ ა ნ ყოველივე შესუარული აღაფუვნის“ გალატ. 5,9;; „არა შჭამოთ შინა ც ო მ ი“ G, — „არა შჭამო მას More…
გიჟობა, სულელობა: =„ანუ ს ც ო ფ ო ბ აწღა თუ?“ საკ. წიგ. II 24,31. See also: ცოფ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page