ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყშ ყჳ
ყჳბ ყჳთ ყჳნ ყჳრ
selected terms: 6
 
 page 1 of 1
ყჳბარ-ი
«კარაბა», კოკა: =„მოიგე შენდად ყ ჳ ბ ა რ ი ერთი, ქმნული მეკეცისაჲ“ I, იერემ. 19,1; „შეჰმუსრო ყ ჳ ბ ა რ ი იგი წინაშე თუალთა მათ კაცთასა“ О,—; „შეჰმუსრო კ ა რ ა ბ ა წინაშე თუალებსა კაცთა, More…
ყჳთელ-ი
ყვითელი: =„ყ ჳ თ ე ლ ი და კუერცხის-გული, შავი“ მსკ. 58,14; „ამისი ხატი შუენიერ და ფეროვან, ხოლო იოვანესი ფერი ყ ჳ თ ე ლ“ Ath. —11,208r. See also: დაყჳთლებულ-ი, სიყჳთლე =აბულაძე ილია; More…
ყჳნვა
See also: განყჳნვა, დაყუენა, დაყჳნვა, წუერყჳნულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ყჳრება
«დაბერვა», დაძახება: =„იყოს, ვითარცა ა ყ ჳ რ ნ ე თ საყჳრნი“ G, ისუ ნ. 6,3; „ვითარცა ა ყ ჳ რ ნ ე თ საყჳრნი“ G,— „ვითარცა დ ა ჰ ბ ე რ ო თ ნესტუსა მას“ M, ისუ ნ. 6,3. =აბულაძე ილია; More…
ყჳრილ-ი:
=„ლეკუნი ლომთანი ყ ჳ ი რ ი ე დ ტაცებად“ ფს. 103,21; „ყ ჳ რ ო დ ე თ მთანი“ I, ეს, 44,23; „ვითა ჴარი ყ ჳ რ ო დ ი ს“ მ. ცხ. 32r;; „ყ ჳ რ ი დ იწყის (ავთოლოფოსმან)“ ფიზ. III 22; „იღრჭენდა More…
ყჳრტ
See also: მყჳრტე, სიმყჳრტე, სიმყურტე: =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9