=„რომელი ისმენდეს ტყუვილსა, იგი უ შ ე გ ი ნ ე ბ უ ლ ე ს არს მისა, რომელი ტყუოდის“ მ. სწ. 279,6. See also: შეგინებულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უფრო შემკული: =„გამომაჩინო მე უ შ ე მ კ უ ლ ჱ ს უფროჲს მანიაკსა ოქროჲსასა“ საკ. წიგ. II 25,36. See also: შემკულ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უფრო შინაგან: =„არს ვინმე უ შ ი ნ ა რ ჱ ს, უმჯობჱს შენსა“ პავლე თებ. 318. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უშიშარი, «კრძალული»: =„დაშჯდე შენ ადგილსა კ რ ძ ა ლ უ ლ ს ა და უ შ ი შ ს ა“ მ. სწ. 117,31; „ნუ უ შ ი შ იყოფვით“ О, ზირ. 5,5; „დაჯდა იგი ადგილსა მაღალსა და უ შ ი შ ს ა ყოვლისაგან More…
უფრო შიშველი: =„უკუანაჲსკნელ ხჳდოდით უ შ ი შ უ ლ ე ს ნ ი საცეხულისა თავისა“ О, იგ. სოლ. 23,31. See also: შიშუელ-ი, შიშუველ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უვსებელი, უქრობელი: =„ბზჱ იგი დაწუას ცეცხლითა მით უ შ რ ე ტ ი თ ა“ DE, მთ. 3,12. See also: შრეტა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
გაურჯელად, შრომის გარეშე: =„არავინ უ შ რ ო მ ე ლ ა დ კეთილსა მიემთხუევის კაცთაგანი“ მ. სწ. 6,26. See also: შრომა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ულამაზესი: =„არს იგი უ შ უ ე ნ ი ე რ ე ს მზისა“ I, სიბრძ. სოლ. 7,29. See also: შუენიერ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
to main page 
top of page