( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უტა უტე უტკ უტყ
selected terms: 5 page 1 of 1
უტანჯველ-ი
დაუსჯელი: =„მოწამჱ მტყუვარი არა უ ტ ა ნ ჯ ვ ე ლ იყოს“ О, იგ. სოლ. 19,5. See also: ტანჯვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
უტევან-ი
«ასპარეზი»: =„განშორებულ იყო ქუეყანით მრავალ უ ტ ე ვ ა ნ“ მთ. 14,24; „იყო ბეთანიაჲ მახლობელ იერუსალჱმსა ვითარ ათხუთმეტ ოდენ უ ტ ე ვ ა ნ (ა ს პ ა რ ე ზ C)“ ი, 11,18; „უჴდებინ ნავთა; ვითარ უ More…
უტკბილეს-ი, უტკბოჲს-ი
უფრო ტკბილი: =„ძუელი (ღჳნოჲ) უ ტ კ ბ ი ლ ე ს არს“ ლ. 5,39; „თაფლისა უ ტ კ ბ ო ჲ ს ს ა და უსარგებლჱსსა იტყოდა“ კ. იერ.-ნათლისღ. 86,7; „იგი ჰხედავს მას უ ტ კ ბ ი ლ ე ს; ყოვლისა სიტკბოებისა“ More…
უტყუ
«დადუმებული», არამეტყველი, მუნჯი: =„უ ტ ყ უ იქმნენ ბაგენი მზაკუვარნი“ ფს. 30,19; „რომლისა თანა არს სული უ ტ ყ ჳ“ C, მრ. 9,17; „თაყუანის-სცემ უ ტ ყ უ თ ა მათ“ ანდ.-ანატ. 215,31; „უ ტ ყ უ More…
უტყუ(ვ)ელ-ი
უცრუო, უმცდარი, ჭეშმარიტი: =„რომელ-იგი აღგჳთქუა უ ტ ყ უ ე ლ მ ა ნ ღმერთმან“ ტიტ. 1,2; „რომელი აღუთქუა ღმერთმან უ ტ ყ უ ვ ე ლ ი თ ა პირითა“ ატმ. 100,5;; „უ ტ ყ უ ვ ე ლ ი პირი იტყჳს ამას“ მ. More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9