( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უთა უთე უთლ უთმ უთუ უთქ უთხ
selected terms: 9 page 1 of 1
უთავადეს-ი
მთავარი, უმთავრესი: =„ყოველთავე გულის-სიტყუათა მონაზონისათა ერთი ჰყავს წინამძღურად უ თ ა ვ ა დ ე ს ი მათ ყოველთაი, მის უკუე უ თ ა ვ ა დ ე ს ი ს ა ჲ ჯერ-არს განცდად“ მ. ცხ. 265v; „უ თ ა ვ ა More…
უთესლო
უნაყოფო: =„ბრძანებისაგან შემოკლებულისა ქუეყანაჲ, ჴმელი და უ თ ე ს ლ ო ჲ, აღიძრა მყის ლმობად“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 65,2. See also: თესლ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
უთლელ-ი
გაუთლელი: =„მოიღო ძელიცა უ თ ლ ე ლ ი“ О, III მფ. 10,11. See also: თლა, თლილ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უთმინო
მოუთმენელი: =„რომელმან უ თ მ ი ნ ო იგი მოთმინებითა გჳრგჳნოსან ჰყვენ“ ვარ. 809; „იყვნენ კაცნი... მასმენელ, უ თ მ ი ნ ო, დაუმჭირველ“ II ტიმ. 3,3; „ბრძენმან გულითა შეიწყნარნის მცნებანი, უ თ მ More…
უთმინოება
მოუთმენლობა, «სულმოკლება»: =„ვითარ იხილეს უ თ მ ი ნ ო ე ბ ა ჲ მისი“ B,— „ვითარცა იხილეს ს უ ლ მ ო კ ლ ე ბ ა ჲ იგი და უთმინოებაჲ“ A, სებასტ. 136,5; „არა განგცადნეს თქუენ ეშმაკმან უ თ მ ი ნ More…
უთუალო
ბრმა: =„ხედავა უ თ უ ა ლ ო ს ა იმას“? მ. ცხ. 307r. See also: თუალ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უთქს
See also: დგომა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უთქუმელ-ი
გამოუთქმელი: =„ესმა უ თ ქ უ მ ე ლ ი იგი სიტყუაჲ“ II კორ. 12,4. See also: თქუმა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უთხოველ-ი
გაუთხოვარი: =„უკუეთუ ვინმე აცთუნოს ქალწული უ თ ხ ო ვ ე ლ ი და დაწვეს მის თანა“ О, გამოსლ. 22,16. See also: თხოვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9